Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

ΤΡΟΦΙΜΑ ΚΑΙ ΦΟΥΣΚΕΣ

Αν η κάθε Χώρα έπρεπε να ισοσκελίζει παραγωγή και κατανάλωση στα τρόφιμα ..Συγχρόνως αν ήταν υποχρεωμένη να ανταλλάση τρόφιμα με ..τρόφιμα - να εξάγη δηλ. τρόφιμα ,που της περισσεύουν , γιά να μπορή να εισάγη τρόφιμα που της λείπουν .. Θα διαπιστώναμε πόσο αυτάρκης σε τρόφιμα είναι η κάθε Χώρα αλλά και η κάθε ενιαία Αγορά , όπως η Ευρωπαική Ένωση..Και αν με αντίστοιχη επιμέλεια και απλή αριθμητική μελετούσαμε το ισοζύγιο προσφοράς και ζήτησης στην αγορά εργασίας εύκολα θα διαπιστώναμε την υπερπροσφορά Πτυχιούχων σε επαγγέλματα ( Δικηγόροι , Μηχανικοί , Χημικοί , Οικονομολόγοι , Γιατροί , Μαθηματικοί , Φυσικοί , Φιλόλογοι...) , που είναι υπερκορεσμένα ( κλειστά και σφραγισμένα..) ! Οι μεγάλες ανισοροπίες σε προσφορά και ζήτηση είναι νάρκες.. Φούσκες , που θα σκάσουν ! Και σαν ντόμινο προκαλούν συνεχείς εκρήξεις σε φούσκες , που η μιά προκαλεί έκρηξη στην άλλη..Φούσκες τραπεζικές , δανεισμού, δημόσιου χρέους , δημοσιονομικών ελλειμμάτων , ομολόγων και μετοχών, στεγαστικών δανείων και ακινήτων, κατασκευαστικού τομέα , τροφίμων , ανώτατης εκπαίδευσης , νέων τεχνολογιών και πληροφορικής.. Απλά δεν ξέρουμε πότε και με τι συνέπειες θα ακουστή το ..μπαμ ! Πάντως οι Γνώστες μίλησαν έγκαιρα .. Ο Πωλ Κρούγκμαν μίλησε για τις χρηματοπιστωτικές φούσκες πριν από τον Σεπτέμβριο του 2008 και ο Γκαλμπραίηθ βάρεσε ..καμπανάκι για την φούσκα των Τροφίμων από τους πρώτους μήνες του 2008 .. Υπάρχουν βέβαια και οι αναδυόμενες οικονομίες ( BRICS ) αλλά και οι αυξημένης ζήτησης και πολλά υποσχόμενες αγορές των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και της Πράσινης Οικονομίας ! Αρκεί να φερθούμε με σύνεση και να σχεδιάσουμε ρεαλιστικά στόχους και δράσεις.

2 σχόλια:

eirini katsa είπε...

Οι στόχοι δυστυχώς της Ελλάδας τα τελευταία 60 χρόνια δεν είναι στόχοι ρεαλιστικοί για να μπορούν και να επιτευχθούν.
Η φάση που είμαστε απαιτεί αλλαγή αναπτυξιακών στόχων και μεθοδολογίας από την άποψη ότι το συγκριτικό μας πλεονέκτημα στον τουρισμό και τα αγροτικά προιόντα παραμένει σημαντικό στην διεθνή αγορά και δεν έχει χαθεί. Το ζητούμενο είναι η μεθοδολογία (knowhow) που θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και αυτό δυστυχώς για πολλούς δεν βρίσκεται στον Βορρά αλλά στον Νότο και πιο ειδικά στην Ιταλία, την Ισπανία και την Κύπρο. Η Ελλάδα θα πρέπει να διδαχτεί από τα μοντέλα οργάνωσης και ανάπτυξης τουριστικών υπηρεσιών και αγροτικών προιόντων στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης και επιχειρηματικότητας από τις χώρες αυτές. Αυτό γιατί οι περιοχές αυτές και κοντά στην κουλτούρα μας, και θεσμικές κρίσεις έχουν περάσει και γιατί έχουν να επιδείξουν σημαντική ανάπτυξη στου τομείς ανάπτυξης.
Η Ελλάδα και εμείς καλούμαστε την δεδομένη στιγμή “να είμαστε ρεαλιστές, να ζητάμε το αδύνατο”, το οποίο ωστόσο δύναται να έρθει από στόχους ρεαλιστικούς, όχι μεγαλεπιβολους και με μεθοδικότητα. Τα παραδείγματα υπάρχουν, είναι στην γειτονιά μας όπως άλλωστε και οι επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με τα ζητήματα αυτά και στην παρούσα φάση είναι άνεργοι ή υποαπασχολούνται. Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα είναι ανάμεσα μας αλλά αυτό που χρειαζόμαστε είναι εφικτές λύσεις, όχι αμφιθεατρισμούς και λαικισμούς τόσο σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής όσο και στο επίπεδο τοπικής πολιτικής. Μπορούμε να ξεπεράσουμε τον κακό μας εαυτό και μαθητή που έχουμε μέσα μας; Αυτό είναι το ζητούμενο που μας απέμεινε να ανακαλύψουμε και να επιτύχουμε.

Πολλές καλησπέρες!!

Αριστοτέλης Ζαμπετάκης είπε...

Με χαροποιεί ο δυναμισμός και οι εύστοχες διαπιστώσεις σου ! Ειρηνούλα , χρειαζόμαστε νοικοκύρεμα και την απλή λογική να πρυτανεύει στην καθημερινότητα μας ..

Δημοσίευση σχολίου