Mikis Theodorakis - Katastash Poliorkias

Ο οικονομικός πόλεμος είναι συνεχές και παρατεταμένο βασανιστήριο ..Όπως και ο πόλεμος έχει επιπτώσεις θανατηφόρες ! Το κίνημα ενάντια στον πόλεμο έχει καλές προθέσεις. Προσεύχομαι γιά την επιτυχία του ! Όμως με κατατρώει ο φόβος οτι το αντιπολεμικό κίνημα θα αποτύχει αν δεν φτάσει στη ρίζα του κακού ! Την ανθρώπινη απληστία.. Αυτά έγραφε ο Μ.Γκάντι το 1926 ! Στον αντίποδα οι ουτοπίες και τα οράματα ,τα διαφορετικά μοντέλα .. Η εργατική ουτοπία του Μαρξισμού , η επιχειρηματική ουτοπία του Laissez-faire και του Friedman και τέλος το κοινωνικό κράτος για την εξασφάλιση των δημόσιων αγαθών με την ελεύθερη αγορά του Keynes να λειτουργεί με κανόνες και προσεκτική παρακολούθηση . Μετά το κραχ του 1929 και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κυριάρχησαν στο ανατολικό μπλοκ οι προσπάθειες γιά την υλοποίηση της εργατικής ουτοπίας με την κρατική και κομματική εξουσία στην ΕΣΣΔ να διολισθαίνει σε μορφές κομμουνιστικού αυταρχισμού και στην υπόλοιπη Ευρώπη όπως και σις ΗΠΑ να υλοποιούνται με επιτυχία οι ιδέες του Keynes ! Την δεκαετία του 1970 άρχισε η εμφάνιση της σχολής του Σικάγου με τον Νεοφιλελευθερισμό και τους αδίστακτους εκφραστές του σε Αμερική ( Ρήγκαν και Μπους ) και Αγγλία ( Θάτσερ ) ,που εισήγαγαν τις αντικοινωνικές και αντιλαικές θεωρίες της ελεύθερης οικονομίας με δραστικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες ..Η σχολή του Σικάγου έμελλε να διδάξη τις θεωρίες του Friedman και να στηρίξη τα δικτατορικά καθεστώτα της Λατινικής Αμερικής , που κυριολεκτικά σάρωσαν τις κοινωνικές κατακτήσεις σε Αργεντινή , Χιλή , Βραζιλία και Ουρουγουάη τις δεκαετίες του 1970 και του 1980...